روایتهای تازه از اسرا و آزادشدگان در جریان تبادل میان مقاومت فلسطین و رژیم اسرائیل، تصویر روشنی از تفاوت بنیادین در رفتار انسانی حماس با اسرای اسرائیلی و شکنجههای گسترده در زندانهای صهیونیستی ارائه میدهد؛ گزارشهایی که از دید ناظران، بار دیگر واقعیت جنایات سازمانیافته و نقض حقوق بشر در اراضی اشغالی را آشکار کرده است.
ایرانویو۲۴-بینالملل
«ماتان انگرست»، یکی از نظامیان اسرائیلی آزادشده در تبادل اخیر اسرا میان حماس و رژیم صهیونیستی، در گفتوگو با رسانههای عبری از رفتار انسانی نیروهای مقاومت فلسطین تمجید کرد و گفت در طول دوران اسارت با احترام کامل با او برخورد شده است. وی افزود که رزمندگان حماس حتی وسایل عبادت و کتاب تورات را برایش فراهم میکردند و آزادی کامل در انجام مناسک مذهبی داشت. انگرست همچنین گفت که یک بار بهطور معجزهآسا از حملات هوایی اسرائیل جان سالم به در برده است.
پدر او نیز در گفتوگویی جداگانه اظهار داشت: پسرم در دوران اسارت، روزانه سه نوبت نماز میخواند و کتاب دعا را از یکی از مسئولان حماس دریافت کرده بود. اکنون که آزاد شده، باور نمیکند میتواند آزادانه آب بنوشد و غذا انتخاب کند؛ او میگوید مردم غزه تقریباً هیچ چیز نداشتند، اما با این حال در سلامت است و از جهنم گذشته است.
مرکز اطلاعرسانی فلسطین گزارش داد که شهادت انگرست و پدرش تنها بخشی از دهها روایت مشابه است که در هفتههای اخیر از زبان اسرای آزادشده منتشر شدهاند. «عماد الإفرنجی»، روزنامهنگار باسابقه فلسطینی که بهتازگی آزاد شده، توصیف میکند: «تمام آنچه در طی ۳۵ سال از رنج اسرا نوشته و گفتهایم، در برابر آنچه در زندانهای اسرائیل دیدم، هیچ است. آنجا رنجی را تجربه میکنی که کوهها از تحملش فرو میریزند».
الإفرنجی که بهشدت نحیف و بیمار بود، در ویدئویی منتشرشده از سوی انجمن خبرنگاران فلسطین افزود: «با اسیرانی ملاقات کردم که بیش از ۲۰ سال در زندانهای اسرائیل بودند و پس از آزادی دوباره بازداشت شدند. میگفتند هر روز اسارت تازه، معادل یک سال از حبس گذشته عذاب دارد. ما را برهنه میکردند، سگها را رها میکردند، با گلولههای صوتی، گاز اشکآور، ضربوشتم و بازجوییهای طولانی شکنجه میدادند.»
او از فعالان رسانهای خواست روایتهای اسرا، شهدا، زنان و کودکان را بیوقفه ثبت کنند تا حقیقت جنایات جنگی و نسلکشی رژیم اشغالگر برای جهانیان روشن شود.
از سوی دیگر، «ابراهیم تمراز»، یکی از آزادشدگان فلسطینی، گفت: «تا لحظه آخر شکنجهمان کردند؛ از سپیدهدم تا زمان آزادی با دستبند بودیم. تهدید میکردند که فرزندانم را میکشند و خانهام را ویران میکنند. غذا فقط چهار تکه نان در روز بود؛ همه نحیف شدیم، شبها هیچ آرامشی نبود؛ هر شب صدای فریاد، یورش و ضربوشتم.»
در همین حال، «بلال محمد» نیز که پس از آزادی خانوادهاش را از دسترفته یافت، گفت: «از زندان بیرون آمدم تا مادر و فرزندانم را در آغوش بگیرم، اما همهشان شهید شدهاند. با این حال، زندهاند در قلب من، چون این بهایی است که برای آزادی غزه میپردازیم.» او نیز از رفتارهای تحقیرآمیز مأموران، محرومیت از خواب و غذا، اجبار به ایستادن در سرما و انسداد کامل ارتباط با بیرون سخن گفت.
در مقابل این شهادتها، جنبش مقاومت اسلامی حماس بارها اعلام کرده است که جان و سلامت اسرای اسرائیلی در غزه را حفظ میکند و هشدار داده که حملات هوایی بیمحابای تلآویو میتواند قربانیان بیشتری در میان همین اسرا برجای بگذارد. این هشدار پس از کشته شدن «تامیر نمرودی»، یکی از اسرای اسرائیلی، در پی بمباران محل نگهداری گروگانها توسط ارتش صهیونیستی رنگ واقعیت گرفت.
در شرایطی که مقاومت فلسطین حتی برای اسیر دشمن حرمت انسانی و آزادی مذهبی قائل بوده، زندانها و بازداشتگاههای رژیم اسرائیل همچنان به مراکز شکنجه سیستماتیک و تحقیر جسمی و روانی فلسطینیان تبدیل شدهاند. تلآویو با تداوم محاصره غزه، حدود دو میلیون و چهارصد هزار نفر را از غذا، دارو و نیازهای حیاتی محروم کرده و حتی جان اسرای خود را در این روند قربانی کرده است.