یک کارشناس اقتصادی با تأکید بر ضرورت حرکت از اقتصاد سنتی به اقتصاد دیجیتال، مهمترین مانع این گذار را تنشهای سیاسی و کمبود زیرساختهای ارتباطی و فناوری دانست و گفت: تحقق اقتصاد دیجیتال بدون رفع تحریمها، برقراری روابط تجاری و سرمایهگذاریهای کلان داخلی و خارجی، ممکن نخواهد بود.
تهران-ایران ویو24
مرتضی افقه تحلیلگر اقتصادی در گفتگو با ایران ویو24، درباره اظهارت وزیر اقتصاد درباره اینکه باید بسمت اقتصاد دیجیتال حرکت کنیم و دیگر اقتصاد سنتی جوابگو نیست بیان کرد: حرفهای زیبا را همه بلدند بزنند؛ من و شما هم میتوانیم بگوییم که چرا نباید از تکنولوژیهای پیشرفته در امور مالی، بانکی و اقتصادی استفاده کنیم. اما همانطور که اشاره شد، باید دید آیا بستر لازم فراهم شده است یا خیر.
او ادامه داد: حتی اگر شرایط جنگی هم نبود، با این اینترنت محدود و بیثبات که هر لحظه احتمال کاهش دسترسی به آن وجود دارد، چگونه میتوان انتظار داشت اقتصاد دیجیتال شکل بگیرد؟ وقتی روزانه دستکم دو ساعت قطعی برق داریم، همان دسترسی محدود به فناوریهای ارتباطی نیز از بین میرود و مردم بیشتر معطل میشوند.
این کارشناس تأکید کرد: اصل موضوع یک آرزوی خوب است، اما ما عادت کردهایم وعدههای چشمانداز بدهیم؛ مثل بیست سال پیش که گفتیم میخواهیم اول منطقه باشیم، ولی اکنون با فاصله بسیار زیاد شاید هم فاصله نوری از آن هدف دور شدهایم. اینگونه حرفها بیشتر به کار سخنرانی میآید تا عمل.
او درباره پیششرطهای تحقق اقتصاد دیجیتال گفت: تا زمانی که شرایط پرتنش وجود دارد، زیرساختها ایجاد نمیشوند. ما نیاز به سرمایهگذاری داخلی و خارجی داریم، اما در نبود روابط تجاری و سیاسی با جهان، وجود تحریمها و کمبود منابع ارزی و سرمایه، امکان وارد کردن تکنولوژیهای لازم وجود ندارد. پیشنیاز اول، کاهش تنشهای سیاسی، چه با کشورهای منطقه و چه با آمریکا و اروپا است که اکنون در اوج خود قرار دارد.
وی افزود: پس از آن باید تغییرات جدی در ساختارهای ارتباطی ایجاد شود تا نظام مالی، بورس، مبادلات داخلی و بینالمللی بتوانند از فناوریهای نوین استفاده کنند. از همه مهمتر، فرصت کافی برای آموزش نیروی انسانی متخصص لازم است. حتی اگر مشکل FATF حل شود، کارکنان ما پس از سالها قطع ارتباط با جهان، آمادگی کافی برای کار با فناوریهای پیشرفته را ندارند.
این استاد دانشگاه با اشاره به تحقق اقتصاد دیجیتال علاوه بر رفع تنشهای سیاسی، نیازمند تأمین زیرساختهای فناورانه، جذب سرمایه، آموزش نیروی انسانی و فرهنگسازی در میان مردم است، تأکید کرد: کشورهای غربی و آمریکا صاحب فناوریهای پیشرفته هستند و برای استفاده از آنها باید روابط سیاسی و اقتصادی با آنها برقرار شود. این ارتباط نهتنها فناوری و تجهیزات، بلکه آموزش و انتقال دانش را نیز ممکن میکند.
او در پایان خاطرنشان کرد: اجرای این هدف شدنی است؛ ما منابع نفتی و مالی لازم را داریم و برخلاف بسیاری از کشورهای آفریقایی، کمبود سرمایه نداریم. اگر روابط سیاسی و تجاری برقرار شود و تنشها کاهش یابد، میتوانیم تکنولوژیهای لازم را وارد کنیم و نیروی انسانی را آموزش دهیم. تنها مانع اصلی، همین بحرانهای سیاسی است که باید برطرف شود.