اروپایی‌ها در اولین تماس با سید عراقچی وزیر خارجه ایران پس از جنگ ۱۲ روزه تحمیلی آمریکا و رژیم صهیونیستی به ایران، با تکرار ادعاهای بی‌اساس؛ تهدید به فعال‌سازی مکانیزم ماشه در سایه بن‌بست مذاکرات هسته‌ای کردند.
تهران ـ ایران‌ویو۲۴:
سه کشور اروپایی عضو برجام، یعنی فرانسه، آلمان و انگلیس، در نخستین تماس دیپلماتیک خود با «عباس عراقچی» وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران پس از جنگ ۱۲ روزه تحمیلی آمریکا و رژیم صهیونیستی، هشدار داده‌اند که در صورت عدم حصول پیشرفت ملموس در مذاکرات احیای توافق هسته‌ای تا پایان تابستان، تصمیم به بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه تهران خواهند گرفت.
بر اساس گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های اروپایی، این سه کشور تأکید کرده‌اند که در صورت ادامه وضعیت فعلی و بن‌بست در مذاکرات، «مکانیزم ماشه» (snapback) که به موجب آن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران بازگردانده می‌شود، فعال خواهد شد. این تهدید نشان‌دهنده تلاش غرب برای اعمال فشارهای دیپلماتیک بر تهران، به جای بازگشت به تعهدات است.
از سوی دیگر، جمهوری اسلامی ایران اعلام کرده است که هرگونه پیشرفت در مذاکرات و بازگشت به توافق هسته‌ای، مشروط به تحقق چندین پیش‌شرط کلیدی است؛ از جمله تضمین توقف حملات غیرقانونی و مکرر آمریکا و رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای کشور، تضمین توقف عملیات‌های تروریستی علیه دانشمندان هسته‌ای ایران، تضمین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به تعهدات پادمانی خود در قبال تاسیسات هسته‌ای ایران و دریافت تضمین‌های حقوقی معتبر از سوی طرف‌های غربی و بازگشت همه‌جانبه تمامی طرف‌ها به تعهدات دیپلماتیک است.
با این حال اروپا در حالی تلاش می‌کند با افزایش فشارهای اقتصادی و سیاسی، ایران را به امتیازدهی وادار کند که خود به تعهدات اقتصادی و امنیتی خود در برجام عمل نکرده است.
از نگاه ایران، در فضایی که طرف اروپایی حاضر به پذیرش مسئولیت هیچ کدام از تعهدات خود نیست، به نظر می‌رسد تهدید به بازگرداندن تحریم‌ها بیش از آنکه یک ابزار دیپلماتیک سازنده باشد، به نوعی بازی سیاسی و فشاری برای جلب رضایت و هماهنگی با واشنگتن تبدیل شده است.
در مجموع تعیین ضرب‌الاجل از سوی اروپا، در حالی که خود ناقض تعهدات اساسی برجام بوده، نه‌تنها فاقد وجاهت حقوقی است، بلکه غیرقابل قبول و مردود است. در چنین فضایی، نه از «اعتمادسازی» نشانی هست، نه از «اراده سیاسی مستقل». تداوم این مسیر صرفاً منجر به تعمیق شکاف، افزایش تنش و بن‌بست بیشتر در مسیر هرگونه توافق خواهد شد.
با توجه به تحولات میدانی اخیر و پیچیدگی‌های امنیتی منطقه، نه تنها چشم‌انداز دستیابی به توافقی واقعی و پایدار، حتی پیشرفت ملموس درباره مذاکرات، بدون تغییر بنیادین در رفتار غرب و پذیرش مسئولیت‌های معوق، بعید به نظر می‌رسد.
