جهانیان روزانه مانند یک «بازی ماهی مرکب» به تماشای جنایت اسرائیل با تحمیل گرسنگی به غزه نشسته اند. هزاران نفر زیر آفتاب سوزان در شرایط مرگبار صف می‌کشند و منتظر هستند تا یک کیسه آرد بگیرند، اما شاید این آخرین صف زندگی آنها باشد.
دکتر محمدعلی حسن نیا، کارشناس مسائل خاورمیانه
وقتی صحبت از قرن می‌شود، ذهن تمام جهان به سمت معامله قرن می‌رود، کمتر کسی است که این واژه را با کشتار در فکر خود تداعی کند. این خاصیت جهان مدرن است که سعی می‌کند با رسانه همه را مجذوب کند، تسخیر کند تا افکار را هدایت کند. اما این بار واژه قرن بوی خون می دهد، بوی باروت و کشتار می‌دهد.
تصویر آن همراه با صلح نیست بلکه تداعی کننده مرگ دسته جمعی دو میلیون انسان است. مرگ صدها هزار زن و کودک که تنها خواسته آنها یک قرص نان یا یک بطری آب سالم است. 7 اکتبر به دو سالگیش نزدیک می شود و نتانیاهو قصد دارد در آستانه 24 ماه جنگ علیه یک باریکه خیلی باریک و کوچک جوی خون جدیدی راه بیندازد که بیشتر از آنکه رنگ قرمز داشته باشد بوی جنازه کودک گرسنه را می دهد. مقامات نوار غزه می‌گویند که غزه در آستانه بزرگترین قتل عام گرسنگی جمعی در تاریخ مدرن است، یک جنایت گرسنگی تمام عیار که در قرون وسطی رخ نمی‌دهد، بلکه در عصر تمدن رخ می‌دهد، زمانی که حقوق حیوانات مقدم بر حقوق بشر است.
این جنایت به شکل گرسنگی توسط جهانیان از طریق تلویزیون، مانند یک «بازی ماهی مرکب» روزانه، تماشا می‌شود، زیرا هزاران نفر زیر آفتاب سوزان در صف‌های مرگبار صف می‌کشند و منتظر هستند تا یک کیسه آرد بگیرند، اما شاید این آخرین صف زندگی آنها باشد!
در آغاز جنگ، به طور خاص در ۳۱ اکتبر ۲۰۲۳، یونیسف غزه را «گورستانی برای کودکان و جهنمی برای همه» توصیف کرد . این احساس توسط مقامات متعدد سازمان ملل در طول جنگ ۲۱ ماهه تکرار شده است ، که اخیراً توسط فیلیپ لازارینی، کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، که هفته گذشته در مورد «نقشه شیطانی اسرائیل برای قتل» در غزه هشدار داد. در ۴۸ ساعت گذشته ، ۷۳ کودک به دلیل گرسنگی و سوء تغذیه‌ای که ارتش اشغالگر بر نوار غزه محاصره شده و ویران شده تحمیل کرده است، کشته شده‌اند.
طبق گزارش طبقه‌بندی یکپارچه فاز امنیت غذایی (IPC) که در ماه مه 2025 منتشر شد، بیش از 2 میلیون نفر، که 93 درصد از جمعیت غزه را تشکیل می‌دهند، از ناامنی شدید غذایی رنج می‌برند. حداقل 470،000 نفر با «گرسنگی فاجعه‌بار» (فاز 5 IPC) روبرو هستند، در حالی که تقریباً 71،000 کودک و 17،000 مادر نیاز به مداخلات فوری برای درمان سوء تغذیه حاد دارند.
انگار این گرسنگی، به ویژه در رابطه با تلاش‌های اسرائیل برای «کوچاندن» مردم شهر غزه و مناطق اطراف نوار غزه از فلسطینی‌ها، سلاحی مؤثر بوده است. دنی دانون، عضو کنست، تقریباً یک ماه پیش گفت که فرار دسته‌جمعی اکثر ۱.۱ میلیون نفر از ساکنان غزه و مناطق اطراف آن «تنها دستاورد ما در جنگ» بوده است!
اما اسرائیل از این نسل کشی با سلاح غذا به دنبال چیست؟
1-تسلیم بدون و قید شرط حماس و مردم غزه برای کوچاندن مقاومت از این منطقه
2-نشان دادن قساوت به بقیه کشورهای عربی و اسلامی که در پی ضدیت با اسرائیل نباشند
3-کوچاندن بخش اعظمی از مردم غزه به خارج آن و تغییر بافت جمعیت و کاهش مردم عرب مسلمان در باریکه
4-آزاد کردن اسرای اسرائیلی با سلاح گرسنگی مانند آن کاری که با سازمان فتح در محاصره چند ماه بیروت در سال 1983 انجام دادند و یاسر عرفات مجبور شد لبنان را به مقصد تونس ترک کند
5-دستاوردسازی نظامی توسط اسرائیل که عنوان کند در جنگ با حماس به پیروزی کامل رسیده است
