در آستانه انتخابات جدید رژیم صهیونیستی، تلآویو بار دیگر از «تهدید نفوذ ایران» در فرآیند رأیگیری ابراز نگرانی میکند؛ روایتی که از هراس عمیق یک نظام متزلزل پرده برمیدارد. ترس تلآویو از «مداخله ایران» محصول این واقعیت است که جامعه اسرائیل امروز؛ جامعهای قطبی، فرسوده از جنگ، و با اعتماد عمومی فروپاشیده است.
ایران ویو24- دفاعی و امنیتی
رسانه صهیونیستی اسرائیل هیوم در تازهترین یادداشت خود روایتی هشدارآمیز از آنچه «مداخله قریبالوقوع ایران در انتخابات آینده اسرائیل» مینامد، منتشر کرده است. در این تحلیل، مداخله ادعایی ایران نه یک احتمال، بلکه «فرض عملیاتی قطعی» تلقی شده؛ ادعایی که میتوان آن را در امتداد روند امنیتیسازی ایران در فضای سیاسی و رسانهای بین المللی و جامعه تحت کنترل رژیم صهیونیستی، بهویژه در آستانه یک رقابت انتخاباتی پرتنش، ارزیابی کرد.
۱. چارچوبسازی رسانهای: از هشدار امنیتی تا بهرهبرداری سیاسی
اسرائیل هیوم می نویسد: «این دیگر پرسش از اینکه «آیا ایران قصد مداخله در انتخابات اسرائیل را دارد» نیست، بلکه یک فرض عملیاتی قطعی است. ایران قصد دارد از انتخابات مهم اسرائیل برای تعمیم و تعمیق شکافهای درون جامعه اسرائیلی بهرهبرداری کند. اسرائیل برای مقابله با این تهدید جدی آمادگی کافی ندارد.»
در این چارچوبسازی، این رسانه عبری که به جناح راستگرای سیاسی در اسرائیل و به شخص بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم نزدیک است، میکوشد انتخابات پیشرو را به صحنهای تبدیل کند که امنیت داخلی رژیم در آن با «تهدید خارجی» مواجه است. این رسانه ادعا میکند:
-
ایران قصد دارد شکافهای داخلی اسرائیل را تشدید کند؛
-
صحنه سیاسی اسرائیل از پیش بیثبات شده و تهران با «عملیات نفوذ» این بیثباتی را تشدید خواهد کرد؛
-
ساختار امنیتی اسرائیل آمادگی مقابله با این تهدید را ندارد.
اما این ادعاها دقیقاً بر مولفههایی تکیه دارند که رژیم اسرائیل طی یک سال گذشته با آن مواجه بوده است: بحران مشروعیت دولت، شکاف اجتماعی گسترده، اعتراضات علیه دستگاه قضایی، ناکارآمدی ساختار اطلاعاتی و امنیتی در ۷ اکتبر، و اعتراضات فزاینده به جنگهای فرسایشی. اما در چنین شرایطی، معرفی یک «دشمن خارجی» ابزاری برای ایجاد انسجام هویتی داخلی و مشروعیتبخشی به دستگاههای امنیتی و سیاسی تلقی میشود.
۲. ادعای عملیات نفوذ ایران: سازوکار روایی تلآویو
اسرائیل هیوم با تاکید بر فعالیتهای ایران در سرزمین های اشغالی «در سالهای اخیر» و بهویژه پس از ۷ اکتبر، تصویری از یک دشمن فعال، سازمانیافته و آشنا با بافت اجتماعی اسرائیل ارائه میکند. مسلما مهمترین کارکرد این روایت، توجیه دخالت و حضور پررنگ نهادهای امنیتی در روند انتخابات آتی رژیم است؛ انتخاباتی که برای بنیامین نتانیاهو اهمیتی تعیینکننده دارد. در واقع وقتی انتخابات یک «تهدید ملی» معرفی شود، در حالی که نتانیاهو در دو سال گذشته تحت فشار زیاد اپوزیسیون برای برگزاری انتخابات زودهنگام قرار داشته، کنترل شدید فضای مجازی، رصد گسترده و مداخله امنیتی در حوزه اطلاعاتی، «ضرورت» جلوه داده میشود.
۳. اشاره به الگوی انتخابات آمریکا: بهرهبرداری از احساسات ترامپ درباره تجربه ۲۰۲۰
اسرائیل هیوم با اشاره به ادعاهای مربوط به «مداخله ایران در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا» که همزمان با شکست دونالد ترامپ رخ داد، تلاش میکند: حساسیت رئیس جمهور آمریکا نسبت به سیاست ایران را برانگیزد، و نقش ایران را در نتیجه انتخاباتی که هنوز ترامپ را جریحه دار می کند، برجسته کند تا بدینترتیب نگرانیها در اسرائیل افزایش یابد.این قیاسسازی همچنین زمینه را برای زیر سؤال بردن نتایج انتخابات اسرائیل در صورت بروز بحران یا اختلاف سیاسی و برخورداری نتانیاهو از حمایت ترامپ آماده میکند.
جمعبندی
انتشار این گزارش را میتوان بخشی از یک خط روایی طراحیشده برای مدیریت بحران مشروعیت داخلی اسرائیل دانست. پس از ۷ اکتبر، رژیم با عمیقترین بحران اعتماد عمومی در تاریخ خود روبهروست. طرح مداوم «تهدید ایران» ابزار مؤثری است برای:
- منحرفکردن افکار عمومی از ناکارآمدی دولت،
- ایجاد انسجام موقت اجتماعی،
- تقویت گفتمان امنیتی در برابر مطالبات سیاسی و اقتصادی داخلی.
در شرایطی که کابینه نتانیاهو بودجههای هنگفتی را صرف جنگ سایبری علیه ایران کرده، برجستهسازی تهدید تهران برای توجیه: کنترل شدیدتر شبکههای اجتماعی، فعالیتهای گسترده سایبری و اطلاعاتی، و حتی محدودسازی جریانهای سیاسی عرب یا منتقد، کارکرد ویژهای پیدا میکند.
اما با وجود رویکرد هشدارآمیز، این یادداشت اسرائیل هیوم چند واقعیت را ناخواسته آشکار میکند:
- بحران اجتماعی اسرائیل ریشهدار و داخلی است و نیازی به عامل خارجی برای تشدید آن وجود ندارد.
- شبکههای اجتماعی اسرائیل سالهاست درگیر جنگ روایتهای داخلی هستند.
- ناکارآمدی امنیتی پس از ۷ اکتبر شکافهایی ایجاد کرده که اکنون با «دشمن خارجی» پوشانده میشود.
بهنظر میرسد این گزارش نه یک هشدار امنیتی مبتنی بر دادههای معتبر، بلکه بخشی از روایتسازی انتخاباتی با هدف مدیریت افکار عمومی، تقویت گفتمان امنیتی و آمادهسازی زیرساختهای مداخله امنیتی در فضای انتخابات آینده باشد.
ادعاهای اسرائیل هیوم درباره «مداخله ایران» بیش از آنکه به اراده ایران برای مداخله اشاره کند، آشفتگی سیاسی، ضعف ساختاری و بحران اعتماد درون اسرائیل را آشکار میسازد.
