خاورمیانه در سال ۲۰۲۵ در نقطه‌ای حساس قرار گرفته است؛ نه تنها به‌دلیل تشدید تنش‌ها و رقابت‌های ژئوپولیتیک، بلکه به‌سبب شکل‌نگرفتن نظم پایدار در ساختار قدرت منطقه‌ای. تحولات اخیر نشان می‌دهد که رقابت ایران و اسرائیل بیش از هر زمان دیگر، آینده سیاسی، امنیتی و اقتصادی منطقه را تحت‌تأثیر قرار داده است.
ایران ویو 24- دفاعی و امنیتی
پایگاه «کارولین ایندیا» می‌نویسد: خاورمیانه در سال ۲۰۲۵ همچنان در چرخه‌ای از تنش‌های تجدیدشده، ائتلاف‌های در حال تغییر و دیپلماسیِ متوقف گرفتار مانده است. دو تحول اصلی بیش از همه در حال شکل‌دهی به توازن قدرت در منطقه هستند: نخست، بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل علیه ایران و دوم، شدت‌گرفتن رویارویی ایران و اسرائیل.
در این تحلیل، ایران و اسرائیل دو محور اصلی برای تعریف چهره آینده خاورمیانه معرفی شده‌اند. گزارش می‌نویسد: «دیپلماسی متوقف شده و تقابل تشدید یافته است.» بر این اساس، خاورمیانه در نقطه‌عطفی قرار دارد؛ نه صرفاً به‌واسطه شتاب تنش‌ها، بلکه به این دلیل که نظم قدرت در منطقه به‌طور کامل شکل نگرفته است. هرچند اسرائیل و ایران هر دو می‌توانند نقش تعیین‌کننده داشته باشند، اما سرنوشت منطقه به این بستگی دارد که کدام‌یک بتواند ابتکار عمل را در اختیار گیرد و بازی را به سمت تعریف جدیدی از قدرت سوق دهد.
گزارش می‌افزاید: آینده منطقه تنها زمانی مشخص خواهد شد که یکی از این دو بازیگر بتواند «الگوی جدیدی برای قدرت منطقه‌ای» ارائه کند.
این تحلیل به دو سناریوی اصلی اشاره می‌کند:
-
سناریوی اول: اسرائیل با تکیه بر توانایی نظامی، فناوری و امنیتی، نقش محوری در ساختار آینده قدرت خاورمیانه ایفا کند.
-
سناریوی دوم: ایران با تأکید بر قدرت نرم، شبکه‌های منطقه ای و پیوندهای ایدئولوژیک، الگوی جدیدی از نفوذ و راهبرد منطقه‌ای را تعریف کند.
از نگاه این تحلیل، اگر اسرائیل بتواند برتری امنیتی، نظامی و فناوری خود را تثبیت کند، قادر خواهد بود به بازیگر غالب در نظم آینده منطقه تبدیل شود. اما اگر ایران با حفظ حمایت از گروه‌های منطقه‌ای و استفاده از فرصت‌های ناشی از بحران‌های درون‌سیاسی کشورهای عربی، نقش راهبردی‌تری را ایفا کند، ممکن است چهره خاورمیانه تغییر یابد.
این گزارش تصریح می‌کند: هرچند اسرائیل از لحاظ تجهیزات نظامی دست بالا را دارد، اما قادر نیست به‌سادگی نفوذ منطقه‌ای ایران را حذف کند. از سوی دیگر، ایران با وجود فشارهای اقتصادی، از نظر سیاسی و شبکه‌ای همچنان قدرتمند و پایدار است.
در پایان، گزارش هشدار می‌دهد که: «اگر دیپلماسی تضعیف شود و رویارویی نظامی افزایش یابد، مسیر برای بروز بحران‌های بزرگ‌تر در منطقه گشوده خواهد شد.»
