نشست سهروزه بینالمللی ویلتون پارک انگلیس با محوریت بازسازی غزه، شامگاه گذشته در حالی پایان یافت که بیانیه پایانی آن فاقد هرگونه تعهد مالی، جدول زمانی مشخص و سازوکار شفاف برای مشارکت فلسطینیها در بازسازی بود؛ موضوعی که از دید ناظران، این رخداد را بیش از آنکه اقتصادی و اجرایی جلوه دهد، به رویدادی سیاسی و تبلیغاتی بدل کرد.
ایرانویو۲۴-بینالملل
نشست بینالمللی ویلتون پارک با محوریت «بازسازی و احیای اقتصاد غزه پس از آتشبس اخیر»، به میزبانی مشترک انگلیس، مصر و تشکیلات خودگردان فلسطین و با حضور شماری از کشورهای غربی و عربی، نهادهای مالی جهانی و شرکتهای خصوصی برگزار شد. با وجود هدف اعلامشده برای بررسی راههای تأمین منابع مالی بازسازی، نتیجه نهایی این نشست تنها در قالب بیانیهای کلی و فاقد راهکار اجرایی منتشر شد.
در این بیانیه از «رهبری آمریکا در برقراری آتشبس و آزادی اسرا» تقدیر شده و بر «نقش بخش خصوصی بینالمللی در بازسازی» تأکید شده است؛ با این حال نه درباره سقف تعهدات مالی کشورها، نه نحوه هزینهکرد منابع و نه جدول زمانی اجرای پروژهها، هیچ اشارهای وجود ندارد.
نسخه منتشرشده در تارنمای دولت انگلیس، هزینه بازسازی غزه را «دهها میلیارد دلار» برآورد کرده و اعلام میکند این فرایند باید بر پایه طرحهای پیشین، از جمله «طرح عربی ـ اسلامی بازیابی زودهنگام، بازسازی و توسعه غزه» و «سند کنفرانس راهحل دودولتی» پیش برود. اما هیچگونه توضیحی درباره محل تأمین این منابع یا چگونگی تقسیم آن میان نیازهای انسانی و زیرساختی ارائه نشده است.
تحلیلگران تأکید دارند تمرکز بیش از حد بر جذب سرمایهگذاری خارجی در شرایطی که محاصره غزه همچنان ادامه دارد و بخش عمده زیرساختها تخریب شده، غیرواقعبینانه است. از نگاه آنان، چنین رویکردی بیشتر جنبه سیاسی دارد و هدف آن مدیریت مرحله پس از جنگ و تقسیم نفوذ قدرتها در سرزمین فلسطینی است.
به گفته ناظران، استفاده مکرر از واژگانی چون «راهحل دودولتی» و «افق سیاسی جدید» در بیانیه پایانی، تلاشی برای احیای طرحی است که در میدان واقعیت عملاً بیاثر شده است، زیرا رژیم اسرائیل نه موجودیت فلسطین را به رسمیت میشناسد و نه اجازه تحقق هیچ ابتکاری در این زمینه را میدهد.
دولتهای اروپایی طی هفتههای اخیر کوشیدهاند با نشستهای متوالی درباره غزه، نقش خود را در روند سیاسی پساجنگ پررنگ کنند. در آغاز نشست ویلتون پارک، «همیش فالکونر» معاون وزیر خارجه انگلیس در امور خاورمیانه گفت: «پس از دو سال رنج و ویرانی، زمان آن رسیده به آیندهای روشنتر برای فلسطینیها و اسرائیلیها بیندیشیم.»
با این حال کارشناسان بر این باورند چنین اظهارنظرهایی بیشتر تلاش برای مشروعیتبخشی به نفوذ سیاسی آمریکا و متحدان آن در دوره پساجنگ است تا اقدامی واقعی برای رهایی مردم غزه از محاصره و فقر. تاکنون هیچیک از نشستها به گشایش کامل گذرگاهها یا اقدام فوری در تأمین نیازهای انسانی منجر نشده است.
در نتیجه، نشست ویلتون پارک با وجود تبلیغات گسترده و حضور هیأتهای متعدد بینالمللی، بدون هیچ تصمیم الزامآور یا برنامه عملی پایان یافت و خروجی آن تنها بیانیهای تکراری با شعارهای سیاسی و وعدههایی بود که همچنان تا تحقق در واقعیت فاصله زیادی دارند.